Monday, June 12, 2006

μια φωτογραφια σου ηρθε και σε μενα...

«Νομιζω οτι το πρωτο που πρεπει να χαρακτηριζει εναν νεο κομμουνιστη ειναι η τιμη που νιωθει επειδη ειναι νεος κομμουνιστης, αυτη η τιμη που τον κανει να δειχνει σε ολο τον κοσμο την ιδιοτητα του σαν νεου κομμουνιστη.Την τιμη που δεν θελει να κρυψει απο του αλλους, ουτε να την αναγαγει σε αφηρημενα σχηματα...

...Ενα αλλο χαρακτηριστικο ειναι η μεγαλη συναισθηση του χρεους απεναντι στην κοινωνια που χτιζουμε, απεναντι στους συνανθρωπους μας και σε ολους τους ανθρωπους του κοσμου...Μαζι με αυτο η μεγαλη του ευαισθησια απεναντι σ’ ολα τα προβληματα και απεναντι στην αδικια, το ασυμβιβαστο πνευμα του οποτε εμφανιζεται κατι που δεν ειναι σωστο, οποιος και αν το εχει κανει. Να προβληματιζεται με καθετι που δεν ειναι κατανοητο, να συζητα και να ζητα διευρινισεις σε οτι δεν ειναι ξεκαθαρο, να κυρηττει πολεμο στον φορμαλισμο, σε καθε ειδους φορμαλισμο. Να ειναι παντα ανοιχτος να δεχτει τις νεες εμπειριες, για να τις προσαρμοζει στην μεγαλη πειρα της ανθρωποτητας...

...Και μαζι μ’ αυτο, ενα μεγαλο πνευμα θυσιας, οχι μονο στις στιγμες που απαιτουν ηρωισμο, αλλα καθε στιγμη. Να θυσιαζεται βοηθωντας το συντροφο του στα μικρα καθηκοντα, για να μπορει ετσι να ανταποκρινεται στη δουλεια του, για να μπορει να εκπληρωνει το χρεος του στο σχολειο, στις σπουδες, για να μπορει να βελτιωνεται με καθε τροπο. Να εχει παντα στραμμενη την προσοχη του στο συνολο των ανθρωπων που τον περιβαλλουν....Καθε νεος κομμουνιστης πρεπει να ειναι βαθια ανθρωπινος, τοσο που να προσεγγιζει την ανθρωπινη τελειοτητα, να εξαγνιζει την ανθρωπινη υπαρξη μεσα απο την δουλεια, τη μελετη, τη διαρκη αλληλεγγυη του με το λαο μας και με ολους τους λαους του κοσμου. Να αναπτυσσει στο επαρκο την ευαισθησια του ωστε να νιωθει απογνωση οταν δολοφονειται ενας ανθρωπος σε οποιαδηποτε γωνια της γης και να ξεχειλιζει απο ενθουσιασμο οταν μια νεα σημαια ελευθειας υψωνεται σε οποιαδηποτε γωνια του κοσμου.

Ο νεος κομμουνιστης δεν μπορει να περιοριζεται απο τα εθνικα συνορα. Πρεπει να κανει πραξη τον προλεταριακο διεθνισμο και να τον νιωθει σαν κατι δικο του.

Και αν μας ελεγαν οτι ειμαστε σχεδον ρομαντικοι, πεισματαρηδες ιδεαλιστες, οτι σκεφτομαστε πραγματα αδυνατα, οτι δεν ειναι δυνατο να κανεις τις μαζες ενος λαου ενα σχεδον αρχετυπο την ανθρωπινης υπαρξης, εμεις πρπει να απαντησουμε μια φορα, χιλιες φορες: ναι, ειναι δυνατο, εχουμε δικιο!

...Για να το πετυχουμε αυτο, πρεπει να δουλευουμε καθημερινα. Να δουλευουμε με την βαθυτερη εννοια της τελειοποιησης, της αναπτυξης των γνωσεων,της αυξησης της κατανοησης του κοσμου που μας περιβαλλει. Να αναζητουμε, να διαπιστωνουμε και να γνωριζουμε καλα τις αιτιες των πραγματων και να θεωρουμε παντα τα μεγαλα προβληματα της ανθρωποτητας σαν δικα μας προβληματα...»

Ερνεστο Τσε Γκεβαρα προς την Ενωση Νεων Κομμουνιστων.
«Τι πρεπει να ειναι ενας νεος κομμουνιστης»
20 Οκτωβρη 1962

5 comments:

Lorelei Am Rhein said...

Τι να σού πω τώρα! Μόλις είπες ότι θα κάνεις αφιέρωμα στον Τσε,καρφώθηκε στο μυαλό μου αυτό το τραγούδι...
Μια φωτογραφία σου ήρθε και σε μένα...
Με δάκρυα...
και με
ΛΑΤΡΕΙΑ !

Lorelei Am Rhein said...

Δάκρυα και λατρεία για τον αγαπημένο CHE!
"...Απ' αυτές που ξεσκίζει ο χαφιές,
απ' αυτές που κρεμάνε οι φοιτητές
στην καρδιά τους..."

Πικρή διαπίστωση: Η blog-σφαίρα αποτελείται από καραδεξιούς και καρατζαφερικούς...
ή από επαναστάτες της ανατομικής καρέκλας...
και του ποντικού!

par-i-saktos said...

ετσι ακριβως...
η επανασταση ειναι στους δρομους και δυστυχως εκει ολο και λιγοστευουμε. Καμια φορα σκεφτομαι οτι οι μισοι απο αυτους που κατεβηκαν για να πανυγηρισουν την κατακτηση του Euro απο την Ελλαδα να κατεβαιναν για να απαιτησουν καλυτερες δουλειες, μισθους, παιδεια, υγεια και αλλα βασικα δικαιωματα, αυτη η χωρα θα ηταν σε καλυτερο δρομο...

Lorelei Am Rhein said...

Ακριβώς έτσι!
Θα φάμε πολλάαααα καρβέλια ακόμα μέχρι να ξυπνήσει ο νεοβάρβαρος του καναπέ και της tv.

Lorelei Am Rhein said...

Ακριβώς έτσι!
Θα φάμε πολλάαααα καρβέλια ακόμα μέχρι να ξυπνήσει ο νεοβάρβαρος του καναπέ και της tv.